Miskraam
Soms verloopt de zwangerschap niet zoals jullie hadden gehoopt. Bij een miskraam is er geen hartslag meer bij het vruchtje. Het vruchtje is – vaak al enige tijd eerder – al gestopt met groeien. De meeste miskramen vinden plaats voor 12 weken zwangerschap. 10-15 % van de zwangerschappen eindigt in een miskraam, ook wel spontane abortus genoemd.
Het hebben van bloedverlies in het begin van de zwangerschap wil niet altijd zeggen dat je een miskraam krijgt. Onschuldig bloedverlies kan veroorzaakt worden door de innesteling van het embryo, indien je bijvoorbeeld te zwaar getild hebt of gemeenschap hebt gehad.
Kan je een miskraam voorkomen?
Helaas kan dit niet. Medicatie of rust nemen zijn niet zinvol en daarom ook niet nodig. De kans op een miskraam loopt op naarmate de leeftijd van de vrouw hoger is.
Indien je het vermoeden hebt dat je een miskraam doormaakt of als je ongerust bent neem dan gerust contact met ons op. Ook als je de eerste afspraak bij ons nog niet hebt gemaakt, wij kunnen jullie dan verder begeleiden.
Wat gebeurt er bij een miskraam?
Als je een miskraam hebt, stoot de baarmoeder de vruchtzak en het vruchtje af. Bloedverlies en meestal ook buikkrampen zijn gebruikelijk als je een miskraam hebt. Hoe een miskraam verloopt hang af van de duur van de zwangerschap en kan bij iedereen anders verlopen. Meestal begint het met licht bloedverlies. Het bloedverlies neemt gedurende enkele dagen flink toe en houdt vaak na de miskraam nog wel een week aan.
De meeste miskramen vinden plaats vóór de 12 weken van de zwangerschap. Omdat het vruchtje meestal al enige tijd gestopt is met groeien, is het erg klein en daardoor vaak niet te zien als je bloed verliest. Wel zie je soms weefsel en mogelijk ook bloedstolsels.
Indien de miskraam na 12 weken van de zwangerschap plaatsvindt, heb je vaak meer bloedverlies en waarschijnlijk ook meer buikkrampen. Tegen de buikpijn kan je paracetamol gebruiken. Als al het weefsel en het vruchtzakje uit de baarmoeder zijn, neemt het bloedverlies af en worden de buikkrampen snel minder. Na de miskraam heb je ongeveer nog een week bloedverlies dat steeds minder zal worden, net als bij een menstruatie.
Een miskraam komt bijna nooit door een erfelijke afwijking bij de ouders. Hierom is verder onderzoek vaak niet nodig. Indien je al vaker een miskraam hebt gehad, kan je wel een verwijzing voor de gynaecoloog krijgen.
Ik heb een miskraam, wat nu?
Als het blijkt dat je een miskraam hebt, zijn er 3 mogelijkheden:
- Het natuurlijk beloop afwachten
- Behandeling met medicijnen
- Curettage in het ziekenhuis
De verloskundige zal de verschillende mogelijkheden met je/jullie bespreken. Indien je kiest voor medicijnen of een curettage zullen wij een afspraak voor je maken bij de
gynaecoloog.
Afwachten
Als op de echo is te zien dat het hartje niet meer klopt, kan je ervoor kiezen om te wachten totdat de miskraam vanzelf op gang komt. Meestal gebeurt dat binnen 1 tot 2 weken na het eerste bloedverlies.
Behandeling met medicijnen
Bij een behandeling met medicijnen krijg je in het ziekenhuis van de klinisch verloskundige of de gynaecoloog tabletten. Deze moet je vaginaal inbrengen. Als de medicijnen aanslaan, komt de miskraam meestal na 1 tot 2 dagen op gang. De miskraam verloopt dan ongeveer hetzelfde als een spontaan op gang gekomen miskraam, met bloedverlies en buikpijn. Soms werken de medicijnen niet of blijft er toch nog weefsel achter in de baarmoeder. Er kan dan gekozen worden voor het verlengen van de medicatie. Ook kan er alsnog voor een curettage gekozen worden.
Curettage
Een curettage is een korte operatieve ingreep in het ziekenhuis. De gynaecoloog maakt de baarmoederholte via de vagina leeg met een zuigertje. De ingreep duurt ongeveer 10 tot 15 minuten. Je krijgt een lichte narcose of een plaatselijke verdoving.
Herstel en verwerking na een miskraam
Na een miskraam herstelt het lichaam meestal binnen 6 weken. Je kunt je een tijd moe en lusteloos voelen. Dit komt doordat de hormoonspiegel weer verandert. De eerste 1-2 weken kun je nog wat bloedverlies en bruinige afscheiding hebben. De volgende menstruatie kan weer na ongeveer 4 tot 6 weken op gang komen. Na een miskraam mag je direct weer zwanger worden. Er zijn geen medische redenen waarom je zou moeten wachten. Ook is er geen reden om je eerste menstruatie af te wachten.
Emotioneel gezien reageren vrouwen verschillend op een miskraam. Waar de een al snel weer het gewone leven oppakt, heeft de ander meer tijd nodig om het te verwerken. Reacties variëren van ‘jammer’ tot ‘het ergste dat me ooit is overkomen’.
Veel vrouwen hebben na het verlies van hun prille zwangerschap een moeilijke tijd. Een miskraam heeft vaak meer impact dan ze vooraf kunnen bedenken. Dat geldt voor vrouwen én hun partners.
De miskraam betekent bijvoorbeeld dat je toekomst anders is dan je dacht. Dit verlies maakt plotseling een einde aan alle plannen en fantasieën over dit kind. Misschien vraag je je af waarom het mis ging. Het kan een troost zijn om te weten dat de zwangerschap meestal vanaf het begin al niet in orde was. Dat de miskraam dus een natuurlijk en logisch gevolg was. Maar naast deze feitelijke verklaring denk je misschien dat je iets had kunnen doen of laten om de miskraam te voorkomen. Hoe invoelbaar ook, schuldgevoelens zijn niet terecht. Ook goed om te weten: er is geen tijdspad te geven tot het verdriet over is.
Wat kun je doen om je miskraam goed te verwerken?
Neem serieus wat je voelt. Alles mag er zijn: verdriet, gemis, schuldgevoel, ongeloof, boosheid, een gevoel van leegte. Misschien voel je ook berusting of zelfs opluchting. Dat kan. Niks is gek. Praat erover. Misschien met een vriendin, met je partner, met je zus of een buurvrouw. Of met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt. Natuurlijk ben je ook welkom bij je verloskundige. Weet dat je partner het verlies hoogstwaarschijnlijk anders beleeft en anders verwerkt dan jij. Dat is normaal. Het is waardevol als jullie erover kunnen praten, met elkaar en met anderen.
Doe wat goed voelt voor jou. Op het moment dat het voor jou klopt. Zet een aandenken in je kast. Plant een boom in je tuin. Kies een sieraad als herinnering. Schrijf je ongeboren kind een brief. Brand geregeld een kaarsje. Of doe iets heel anders, maar kies wat bij jou, bij jullie past. Lees erover. Schrijf erover. Op Facebook zijn besloten groepen waar je over je ervaring kunt schrijven, bijvoorbeeld de groep Miskraam Mama’s. Overweeg om het boek ‘Als je je kindje verliest in de zwangerschap’ in te vullen. De toegankelijke vragen en suggesties helpen je om je ervaringen te verwerken.
Vertel je levende kind(eren) erover. Dit zijn bijvoorbeeld mooie prentenboeken om met jonge kinderen te lezen. (https://www.miskraambegeleiding.nl/prentenboeken-over-miskramen/)
Je kunt door alle emoties last hebben van vermoeidheid, slapeloosheid en verminderde eetlust.
Wanneer je behoefte hebt aan professionele begeleiding, vertel het ons. Wij helpen je bij het vinden van de voor jou geschikte begeleiding. Dit is geen thema om mee aan te rommelen.
Op www.miskraambegeleiding.nl vind je gratis praktische hulpmiddelen.